τριτάξιος

-α, -ο, Ν

1. αυτός που αποτελείται από τρεις τάξεις

2. φρ. «τριτάξιο δημοτικό σχολείο» — σχολείο με τρεις δασκάλους για τις έξι τάξεις.

[ΕΤΥΜΟΛ. < τρι-* + -τάξιος (< τάξη), πρβλ. εξα-τάξιος. Το επίθ., στο ουδ. τριτάξιον, μαρτυρείται από το 1833 στην εφημερίδα Εφημερίς τής Κυβερνήσεως τού Βασιλείου τής Ελλάδος].